جویا تبریزی
غزل ها
شمارهٔ ۶۶۱: دایما خون دلم زان زلف و کاکل می چکد
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
دایما خون دلم زان زلف و کاکل می چکد آب و رنگ گل نگر کز شاخ سنبل می چکد سرو رنگین جلوه ام چون در خرام آید به ناز خون خجلت از پر طاووس گل گل می چکد در گلستانی که آب از جوی یکرنگی خورد خون گل پیوسته از منقار بلبل می چکد گشته ام در عشق او تریاکی تریاق صبر بسکه زان تیغ مژه زهر تغافل می چکد زینهار از همزبانی فیض کیفیت مجوی کز لبش صاف تکلم بی تامل می چکد حرص دارد تشنهٔ صد آرزو جویا مرا ورنه آب گوهر از دست توکل می چکد جویا تبریزی