جویا تبریزی
غزل ها
شمارهٔ ۶۵۳: آیینه با وقار تو سیماب می شود
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
آیینه با وقار تو سیماب می شود با شوخی تو برق رگ خواب می شود جرأت بود مکیدن آن لب که چون نبات تا در دهن گذاشته ای آب می شود آن باده ای که حسن بمینای دل کند در پرده های دیدهٔ ما ناب می شود سرگشتگیان چاه زنخدان یار را در گریه عضو عضو چو دولاب می شود سرگشتگی ز صورت حالم عیان بود از عکس رویم آینه گرداب می شود جویا دلت بمهر علی روشن است از آن شبها ز ود آه تو مهتاب می شود جویا تبریزی