جویا تبریزی
غزل ها
شمارهٔ ۶۲۹: آنکه زلفش به دلم دست تطاول پیچد
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
آنکه زلفش به دلم دست تطاول پیچد دود در خلوتش از نکهت سنبل پیچد پلکها چون بگذارد بهم از مستی خواب سرمه از نرگس او در ورق گل پیچد مخزن گوهر مقصود شود همچو صدف پای سعی آنکه به دامان توکل پیچد داغ دارد دل مستغنی ما منعم را پنجهٔ بی طعمی دست تمول پیچد رفتی از ساحت گلزار و نسیم سحری بی تو چون شعله به بال و پر بلبل پیچد گره از کار دل آسان بگشاید جویا دامن صبر چو بر دست توسل پیچد جویا تبریزی