جویا تبریزی
غزل ها
شمارهٔ ۵۶۵: می رود ظلمت چو خورشید از کمین پیدا شود
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
می رود ظلمت چو خورشید از کمین پیدا شود غم نهان گردد چو آن نازآفرین پیدا شود در رم گم شد دل از همراهی سیل سرشک عاقبت در کوچه بند آستین پیدا شود شبنمی را کی بود تاب فروغ آفتاب محو گردم هر کجا آن مه جبین پیدا شود ظلمت کلفت برد جویا زدل از یک نگاه شمع من چون با عذار آتشین پیدا شود جویا تبریزی