جویا تبریزی
غزل ها
شمارهٔ ۴۸۱: آنانکه میل وصل تو خود کام می کنند
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
آنانکه میل وصل تو خود کام می کنند آخر ز بوسه صلح به پیغام می کنند یک قطره خون از مژهٔ غم چکیده ایست آنرا که عاشقان تو دل نام می کنند مستان به رنگ شیشهٔ ساعت ز رفتنت گرد کدورت از دل هم وام می کنند یابند لذت شکر از سرکهٔ جبین آنانکه خو به تلخی دشنام می کنند قفلی ز سعی بر در روزی نهاده اند آن غافلان که در طلب ابرام می کنند اغیارگر شوند همه لب هلال وار دل خوش ز بوسهٔ لب آن بام می کنند آزادگان که دست ز صهبا کشیده اند مستی ز تلخی غم ایام می کنند جمعی که چون عقیق یمن پاک گوهراند خون می خورند و آرزوی نام می کنند جویا نیافتند ز وسعتگه قفس ذوقی که عاشقان بخم دام می کنند جویا تبریزی