جویا تبریزی
غزل ها
شمارهٔ ۴۷۳: از باغ رفت و گل خون دایم به جام دارد
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
از باغ رفت و گل خون دایم به جام دارد هر غنچهٔ پارهٔ دل بی او به کام دارد از عکس روی پنهان در گرد و کلفت غم آیینه ام ز جوهر در خاک دام دارد گر با خودم نبردی گیرم ز روی ناز است نام مرا نبردن آیا چه نام دارد؟ ریحان زگل دمیدش جویا چرا ننالم لطفی که خاص من بود امروز عام دارد جویا تبریزی