جویا تبریزی
غزل ها
شمارهٔ ۳۷۴: تا لبم همزبان خاموشی است
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
تا لبم همزبان خاموشی است سخنم ترجمان خاموشی است نگه عجز بی زبانانت ترجمان زبان خاموشی است مأمنی در جهان اگر باشد کنج دارالامان خاموشی است جنس آسایشی نمی باشد ور بود در دکان خاموشی است خوش عقیقی است لعل کم حرفش که به زیر زبان خاموشی است از لب کم سخن ترا امشب چه نمکها به خوان خاموشی است حرف و صوتش نیارد از جا برد گوش دل بر بیان خاموشی است گره ابروی حیا جویا مهر درج دهان خاموشی است جویا تبریزی