جویا تبریزی
غزل ها
شمارهٔ ۳۲۸: برخاک آنچه از مژهٔ ما چکیده است
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
برخاک آنچه از مژهٔ ما چکیده است صد آنقدر به دامن دل واچکیده است صد چشمه ام ز هر بن مو جوش میزند خون جگر ز دیده نه تنها چکیده است پیوسته در نهاد زمین شور قلزم است بر خاک اشک از مژه ام تا چکیده است شرمنده ام که خون دل بی ادب چرا بر دامنش ز زلف چلیپا چکیده است فریاد از فراق تو کز چشم تر مرا در هر فشردن مژه دریا چکیده است موج میست لعل تو یا بال مرغ روح یا قطره خون که از دل جویا چکیده است جویا تبریزی