جویا تبریزی
غزل ها
شمارهٔ ۲۷۸: تا نقاب از عارض آن سرو چمن پیرا گرفت
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
تا نقاب از عارض آن سرو چمن پیرا گرفت لاله از شرم رخ لعلش ره صحرا گرفت جلوه گر ز آیینهٔ نقصان شود حسن کمال تا به سروستان شدی کار قدت بالا گرفت در فغان چون کوهسار آمد ز درد ناله ام پنجهٔ بیداد دل تا دامت صحرا گرفت دانه یاقوت می ریزد سرشک از دیده اش هر که کام دل از آن لعل قدح پیما گرفت تا نسیم آورد بوی لیلی ما را به دشت گل چو نقش پا به پیشانی ره صحرا گرفت انبساط خاطرت را غنچه سان آماده باش گر دلت امروز از اندیشهٔ فردا گرفت بسکه از پا تا سرش جویا دو رنگی ظاهر است سرو قدش باج از شاخ گل رعنا گرفت جویا تبریزی