جویا تبریزی
غزل ها
شمارهٔ ۲۶۵: به چشم اهل دل آن اشک اعتبار نداشت
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
به چشم اهل دل آن اشک اعتبار نداشت که لخت لخت جگر را به روی کار نداشت کدام شمع در این تیره خاکدان افروخت که تا سحر به رهش چشم انتظار نداشت مپرس حاد دل تیره ام که از دم صبح کدام روز که این آینه غبار نداشت ز سرو و سوسن و گل داد خودنمایی داد خوش آب و رنگ تری از تو نوبهار نداشت به کوه و دشت و چمن طرح سیر افکندم گلی به رنگ تو امروز روزگار نداشت نهال آنکه بشد از گداز تن سیراب چو نخل شمع بجز شعله برگ و بار نداشت جمیله بود عروس جهان ولی جویا به چشم اهل نظر رنگ اعتبار نداشت جویا تبریزی