جویا تبریزی
غزل ها
شمارهٔ ۲۶۴: سوختن شمع شبستان زمن آموخته است
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
سوختن شمع شبستان زمن آموخته است گل ز رخسار تو افروختن آموخته است در هوای تو سبک سیرتر از بوی گلی م به غریبی دل ما در وطن آموخته است بر زمین ساغر سرشار به کف غلطیدن مست لایعقل من از چمن آموخته است نیست بی فایده در پیش تو استادن سرو از تو دامن به میان برزدن آموخته است پیش از ایجاد جهان بی سر و پا می گشتیم آسمان بیهوده گردی ز من آموخته است ‏ بی تکلف ز شکر ریزی صائب جویا طوطی نطق تو طرز سخن آموخته است جویا تبریزی