جویا تبریزی
غزل ها
شمارهٔ ۲۱۵: ذوق درویشی ام از عالم اسباب بس است
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
ذوق درویشی ام از عالم اسباب بس است شمع کافوری من پرتو مهتاب بس است ساقی از حدت طبعم نه ای آگاه هنوز تیغم و نیست مرا حاجت می، آب بس است گر به مطلب نرسم نیست ز دون همتی ام شده ام طالب آن گوهر نایاب، بس است حیف از آن دیده کز او قطره اشکی نچکد باعث زینت دریا در سیراب بس است ‏ روشن از پرتو عشق است چراغم جویا بر سرم سایهٔ آن مهر جهانتاب بس است جویا تبریزی