جویا تبریزی
غزل ها
شمارهٔ ۷۹: نمی باشد زمرگ اندیشه ای پرهیزکاران را
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
نمی باشد زمرگ اندیشه ای پرهیزکاران را سفر فیض صباح عید بخشد روزداران را چکد خون گشته از منقار بلبل نالهٔ حسرت طراوت از سرشک ماست پنداری بهاران را نیارد زد قدم در عالم آزادگی هرکس بود این مملکت با تیغ چوبین نی سواران را به رنگ شمع محفل مظهر نور یقین گردند اگر باشد زبان و دل یکی شب زنده داران را سرشک افشانی چشم سفیدم را تماشا کن که باشد فیض دیگر سیر صبح روز باران را به چشم اهل عبرت سنگساری بیشتر نبود نهان سازد فلک چون در مرصع تاجداران را به رنگ غنچه از شرم بهار عارضش جویا سر خجلت به زیر افکنده دیدم گلعذاران را جویا تبریزی