مشتاق اصفهانی
ماده تاریخ
شمارهٔ ۲۰ - تاریخ عمارت
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
فرید دهد مسیب که کوکب بختش ز روشنی برخ ماه طلعتان ماند محیط فیض رسانی که خامه از دستم ز وصف او بسحاب گهرفشان ماند بنای همت او طرفه مرتفع قصریست که پایه اش ز بلندی بآسمان ماند بگاه ریزش ابر کفش عجب باشد به بحر قطره ای و گوهری بکان ماند به بین بوسعت خلقش که دارد این صحرا گشایشی که به صحرای لامکان ماند پیاده ایست بصحرای همتش حاتم که چون غبار بدنبال کاروان ماند فکند طرح بنائی که طاق ایوانش بطاق ابروی پیوسته بتان ماند اگر کند سخن از وصف حوض خانه او سزد که تا ابدش خامه تر زبان ماند صفا چو آئینه هر خشتش آنقدر دارد که در تحیر ازوعقل انس و جان ماند ز بس رفیع بود پایه اش رود تا حشر فلک ز حیرتش انگشت بر دهان ماند سخن سرا که ز وصف صفای باغچه اش زبس بحیرت از آن تازه گلستان ماند زبان او سزد ار باز ماند از گفتار چوشق خامه که موئیش در میان ماند ز لطف حق چو پذیرفت این بنا اتمام که ساحتش بسر کوی گلرخان ماند نوشت خامه مستاق بهر تاریخش بدهر بانی این خانه جاودان ماند مشتاق اصفهانی