سعیدا یزدی
غزل ها
شمارهٔ ۵۱۹: کجا رسد به تو گل در ادای دل بردن
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
کجا رسد به تو گل در ادای دل بردن که عندلیب تو دارد نوای دل بردن چو موج خیز شود بحر عشق طوفانی سزد تو را که شوی ناخدای دل بردن بجز حنا نشود سبز تا ابد چیزی به هر زمین که گذاری تو پای دل بردن نشسته غمزه به طاق بلند ابرو باز که نیست بهتر از این گوشه جای دل بردن ز شوق غنچه نماند به هر کجا که دلی است گذر کند چو به یادش هوای دل بردن ز نالهٔ جرس کاروان کنعانی همی رسید به گوشم صدای دل بردن دلی به دست بیار آن زمان مراد طلب که خاک، زر شود از کیمیای دل بردن ز حسن خلق [و] وفا ریز رنگ بنیادش عمارتی که کنی در بنای دل بردن دلی شکسته سعیدا نشد قبول دلش چها که من نکشیدم جفای دل بردن سعیدا یزدی