سعیدا یزدی
غزل ها
شمارهٔ ۴۹۶: می سزد گر کله خویش به سر کج بینم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
می سزد گر کله خویش به سر کج بینم من که چون لاله ز خون دل خود رنگینم چون فلک نی به هوای دل خود در چرخم چون زمین بار جهان می کشم و تسکینم ظاهرم رنگ دگر دارد و باطن دیگر بدنم گرچه ز خاک است به جان سنگینم باده چون نوشم و دلجمع چسان بنشینم من که از شادی بسیار چو گل غمگینم فرس فکر نرانم به هوای رخ کس دایماً پیروی شاه کند فرزینم بسته بادا در آن باغ سعیدا بر من که خلد خار ندامت به کف گلچینم سعیدا یزدی