سعیدا یزدی
غزل ها
شمارهٔ ۴۵۷: ای که می گویی خدای خویش را چون دیده ام
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
ای که می گویی خدای خویش را چون دیده ام چون تو می گویی بگویم با تو بیچون دیده ام دست از دامان گلگونش نخواهم داشتن نشئه ها از پرتو آن روی گلگون دیده ام در دل خود کرده ام سیر سواد اعظمی آن سویدا خانه را در بر مجنون دیده ام خوانده ام مضمون دیوان قضا را بارها هرچه آمد در نظر مصراع موزون دیده ام خیرگی می کرد چشم از دیدن دیدار غیب در میان هر گه سعیدا خویش را چون دیده ام سعیدا یزدی