سعیدا یزدی
غزل ها
شمارهٔ ۴۰۰: بریده ام ز دو عالم به ارهٔ خلاص
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
بریده ام ز دو عالم به ارهٔ خلاص که تا رسد به کفم برگ سدرهٔ اخلاص چو نیست معنی اخلاص، کی به کار آید اگر هزار بخوانی تو سورهٔ اخلاص در آفتاب قیامت پناه می خواهی ز روی صدق به دست آر سایهٔ اخلاص ز مخلصان سر زلف آن پری روییم گره گشای دل ماست طرهٔ اخلاص زهفت خوان فلک وسعتش گشاده تر است چه همت است خدایا به سفرهٔ اخلاص ز چرب و نرم خسیسان روزگار، سعید هزار مرتبه به خشک سفرهٔ اخلاص سعیدا یزدی