سعیدا یزدی
غزل ها
شمارهٔ ۳۰۳: دلبران چون به هوس رشتهٔ جان می سوزند
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
دلبران چون به هوس رشتهٔ جان می سوزند بیشتر از همه کس سوختگان می سوزند اتفاقی ز ازل نیست به هم خوبان را ورنه گر جمع بیایند جهان می سوزند همه خوبان جهانسوز، چراغ خوبی طرفه شمعی است که از پرتو آن می سوزند شعله چون تیز شود خشک ز تر فرقی نیست عشق چون گرم شود پیر و جوان می سوزند در دل سنگ بتان آتش پنهانی هست که از آن پنبهٔ هر داغ نهان می سوزند سوزش مشعل خود جوهر مردی نبود این چراغی است که خود پیرزنان می سوزند سوز اغیار نه از راه کمال شوق است تا بسوزی تو سعیدا دگران می سوزند سعیدا یزدی