محمود شبستری
گلشن راز
بخش ۳۲ - تمثیل در نمودهای بیبود
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
بنه آیینه ای اندر برابر در او بنگر ببین آن شخص دیگر یکی ره باز بین تا چیست آن عکس نه این است و نه آن پس کیست آن عکس چو من هستم به ذات خود معین ندانم تا چه باشد سایهٔ من عدم با هستی آخر چون شود ضم نباشد نور و ظلمت هر دو با هم چو ماضی نیست مستقبل مه و سال چه باشد غیر از آن یک نقطهٔ حال یکی نقطه است وهمی گشته ساری تو آن را نام کرده نهر جاری جز از من اندر این صحرا دگر کیست بگو با من که تا صوت و صدا چیست عرض فانی است جوهر زو مرکب بگو کی بود یا خود کو مرکب ز طول و عرض و از عمق است اجسام وجودی چون پدید آمد ز اعدام از این جنس است اصل جمله عالم چو دانستی بیار ایمان و فالزم جز از حق نیست دیگر هستی الحق هوالحق گو و گر خواهی انا الحق نمود وهمی از هستی جدا کن نه ای بیگانه خود را آشنا کن محمود شبستری