سعیدا یزدی
غزل ها
شمارهٔ ۲۱۴: چون من بلندنظر گاه گاه می افتد
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
چون من بلندنظر گاه گاه می افتد نظر به همتم از سر کلاه می افتد چه رمزهای نهانی نمی کنند به هم به هم چو شاه و گدا را نگاه می افتد خوشم به گریه ولی قطره ها چو آبله ای قدم نمانده به پای نگاه می افتد خوشم به سرو روانی که با دو دست به گردن شراب خورده و خواه و نخواه می افتد مدار آینه را رو به روی شاهسواری عنان هوش ز دست نگاه می افتد ز دستگیری یاران که خوشدل است که یوسف چو شد خلاص ز گرگان به چاه می افتد چو جوز خام سعیدا نشان بی مغزی است هر آن سری که به قید کلاه می افتد سعیدا یزدی