سعیدا یزدی
غزل ها
شمارهٔ ۱۷۴: به آن خدا که جهان را جز او خدایی نیست
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
به آن خدا که جهان را جز او خدایی نیست جهان هر چه در او هست ماسوایی نیست به غیر چین جبین و اشارت ابرو مرا به کعبهٔ دیدار، رهنمایی نیست از آن به خانهٔ خود الفتی گرفته تنم که غیر پهلوی خود نقش بوریایی نیست شکن سر دل و ای عقل هر چه خواهی کن که مهتر از تو در این خانه کدخدایی نیست به ذوق می روم از خویشتن که در این راه نشان چین جبینی و نقش پایی نیست ز درد خویش نگویم جز آن طبیب به کس که رحم در دل و در خانه اش دوایی نیست قسم به حلقهٔ آن زلف تابدار، [سعید] که خال گوشهٔ آن چشم بی بلایی نیست سعیدا یزدی