سعیدا یزدی
غزل ها
شمارهٔ ۱۷۱: به سوی کوی تو را نگاه خالی نیست
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
به سوی کوی تو را نگاه خالی نیست چگونه با تو رسد کس که راه، خالی نیست چنان پر است ز آیینه طلعتان دل ما که جای آه در این کارگاه خالی نیست به هر طرف که روی می برند خوبان دل جهان ز ابرو و چشم سیاه خالی نیست از آن زمان که فلک حقه باز شد گاهی ز شر حادثه این خیرگاه خالی نیست چه آب و خون و چه یوسف همان تو دلو امید فکن که ز این دو سه یک، هیچ چاه خالی نیست تویی به دل نه خیال دگر که بر گردون چو آفتاب بود جای ماه خالی نیست چگونه یاد تمنای وصل او نکنیم که نامهٔ ملک از این گناه خالی نیست گهی به گل نگرم که به پای سرو افتم که عالم مثل از اشتباه خالی نیست ز وادی عدم و منزلش مترس که هیچ ز رفت و آمدن این شاهراه خالی نیست همین نه لاله سعیدا به سینه دارد داغ زمین هیچ دل از این گیاه خالی نیست سعیدا یزدی