سعیدا یزدی
غزل ها
شمارهٔ ۲۷: نتوان یافت به خود منزل و مأوای تو را
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
نتوان یافت به خود منزل و مأوای تو را که ندیده است به غیر از تو کسی جای تو را عمرها شد که حنا کرده به خوبان بیعت که به کام دل خود بوسه زند پای تو را فرق ننهادم و تغییر ندیدم دیدم مسجد و سبحه و زنار و کلیسای تو را همه جا جای دل و جان عزیز است عزیز خوب گردیدم و دیدم همه اعضای تو را منت از دیده کشم گر تو نهی پا بر چشم گرد خود گردم و کردم سر سودای تو را می تواند به نفس گرم کند عالم را کیست گوید سخن سرد سعیدای تو را سعیدا یزدی