سعیدا یزدی
غزل ها
شمارهٔ ۲۵: چین فدا باد زلف پرچین را
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
چین فدا باد زلف پرچین را مدد از کفر می رسد دین را همچو دل دین به باد می دادم چه کنم چشم عاقبت بین را می توان کرد جای در دل سنگ چه توان کرد قلب سنگین را تا نمودی جمال، گم کرده همچو عنقا وجود، تسکین را بی می صاف شاد نتوان کرد دل اندیشه ناک غمگین را گر توانی به بوریا سازی نتوان دید نقش قالین را ترسم از شام و عصر هجران است گر نخوانم نماز پیشین را چند باشی سوار ای واعظ همچو اطفال، اسب چوبین را بر چنین اسب بسته ای خوش تنگ از کتب زیر ران خود زین را هر که ز اخلاص خواند الحمدی تو سعیدا بگوی آمین را سعیدا یزدی