سعیدا یزدی
غزل ها
شمارهٔ ۱۲: مصور چون به تصویر آورد موی میانش را
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
مصور چون به تصویر آورد موی میانش را چسان خواهد کشیدن با قلم مد بیانش را دلم پیوسته از چین دو ابرویش حذر دارد که نتواند کشیدن غیر صانع کس کمانش را کلالت نیست در نطقش سخن لیکن ز بیتابی چو بیرون می شود بوسیده می آید دهانش را ز عین عالم نگردیده واقف حق نمی داند که کور از بی وقوفی ها یقین داند گمانش را خیالم را ظهور مهر فیضش کرده پیراهن که شمع از پردهٔ فانوس سازد دودمانش را نه با اغیار نی با من سعیدا الفتی دارد که از آن دوست می دارم دل نامهربانش را سعیدا یزدی