آذر بیگدلی
قطعه ها
شمارهٔ ۱۵ - و له قطعه
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
ای که در بارگاه زیبایی نازنینان تو را نیاز آرند مشت خاکی است در خرابه ی من همچو مشکی که از طراز آرند گفتم: آهن قبا غلامانت کز نفس سنگ در گداز آرند با سترگ استران اصطبلت کز جرس ساز دلنواز آرند توبره ها و جوالهای بزرگ ریسمانهای بس دراز آرند تا شب از پا چو مهر ننشینند بامدادان چو ترکتاز آرند بسوی آن خرابه بخرامند گنجها از زمین فراز آرند یعنی آن خاک ازین خرابه برون بهزاران هزار ناز آرند تا بآن ساحت از پی راحت آب از زمزم حجاز آرند از پی میوه و شکوفه، نهال؛ از درختان سرفراز آرند سرو و گل را نهال بنشانند نرگس و لاله را پیاز آرند قمریان، ناله سنج چون محمود سروها، جلوه چون ایاز آرند برده نیمی و، مانده نیمی چند؛ چاکرانت بهانه ساز آرند دلم آزرده شد ز ناز، ای کاش بیش از ینم ز ناز ناز آرند یا بفرمای، آنچه مانده برند یا بگو، آنچه برده باز آرند آذر بیگدلی