آذر بیگدلی
غزل ها
شمارهٔ ۱۹۵: ماه رخش چو بنمود، از طرف بام نیمی
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
ماه رخش چو بنمود، از طرف بام نیمی از شرم کاست، تا شد ماه تمام نیمی گیرم رها کنندم، مشکل رسم بجایی زین بال کش قفس ریخت، نیمی و دام نیمی از گرم خویی عشق، وز سرد مهری حسن؛ سوزان کباب دل ماند، نیمی و خام نیمی دارم ز روی و مویت، رنجی و، تا نرنجی گویم بصبح نیمی، ناچار و، شام نیمی زین نیم جان که دارم، چون نگذرم که یارم از لطف بگذراند بر لب زنام نیمی چشم نگه ز هر یک نبود از آن دو چشمم بس زان دو یک نگاهم، از هر کدام نیمی تا بیخبر نگویم حرفی ز مستی آذر ساقی دهد چو جامم، ریزد ز جام نیمی! آذر بیگدلی