آذر بیگدلی
غزل ها
شمارهٔ ۱۶۴: صبح، مگر میدمد از کوی تو
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
صبح، مگر میدمد از کوی تو کز نفسش میشنوم بوی تو توبه دهد بابلیان را ز سحر جادویی نرگس جادوی تو سلسله ی شیفتگان غمت نگسلد از سلسله ی موی تو دعوی خون، نشنود از من کسی روز جزا بینم اگر روی تو شکوه ام از خوی تو هرگز نبود بود چو روی تو اگر خوی تو گر نشینی تو به پهلوی من به که نشینند به پهلوی تو آذر دل باخته را ساخته گوشه نشین گوشه ی ابروی تو آذر بیگدلی