آذر بیگدلی
غزل ها
شمارهٔ ۱۲۸: غمین، چند از برت با چشم خون آلود برخیزم؟!
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
غمین، چند از برت با چشم خون آلود برخیزم؟! رها کن، تا جمالت بینم و خشنود برخیزم! نشانده بر درت ناخوانده شوقم، تا چه فرمایی؟ اگر مقبول بنشینم، وگر مردود برخیزم؟! پس از دیری نشستم دوش، چون در گوشه یی سرمست نشاندی غیر را پهلوی من، تا زود برخیزم چو در بزمت نشستم، مضطرب گشتی، سرت گردم اگر از رفتنم دل خواهدت آسود برخیزم! زدی از دیدن بیگانگان، صد طعنه بر دربان مرادت زین سخن، گر رفتن من بود برخیزم! ز یار امیدوار، از آسمانم بدگمان یا رب؛ نشاند تا کجا چون ز آستان فرمود برخیزم! چو در مجلس نشینم، تا نرنجد غیر ازو؛ پنهان نوید خلوت خاصم دهد، تا زود برخیزم! ز رشک غیر، در بزمش کشم تا چند آه آذر؟! نشد تا تیره در چشمم جهان زین دود برخیزم!! آذر بیگدلی