آذر بیگدلی
غزل ها
شمارهٔ ۱۲۰: در قفس خود را بیاد آشیان انداختم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
در قفس خود را بیاد آشیان انداختم ناله سر کردم که آتش در جهان انداختم با کمال ناامیدی، حرف وصل یار را آنقدر گفتم، که خود را در گمان انداختم مطرب از فرهاد و مجنون، حرف عشقی میزند من هم از خود داستانی در میان انداختم ترک مطلب تا نکردم، ناله تأثیری نکرد چشم پوشیدم، خدنگی بر نشان انداختم وای بر حال ملایک امشب آذر کز غمش ناوک آهی بسوی آسمان انداختم! آذر بیگدلی