آذر بیگدلی
غزل ها
شمارهٔ ۶۲: دایه، کت در مهد زر ای سیم تن میپرورد
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
دایه، کت در مهد زر ای سیم تن میپرورد دشمن جانی برای جان من میپرورد دلبری دارم که باشد تلخ کامی قسمتم زان حلاوتها که در کنج دهن میپرورد مهر پرور یوسفی دارم، که در کنعان حسن یوسفی، هر روز در چاه ذقن میپرورد آن شه ترکان که دارد قد چو سرو و تن چو گل سرو در خفتان و، گل در پیرهن میپرورد! آسمانم گر کند هم بزم جانان، دور نیست خار و گل را باغبان دریک چمن میپرورد بی تذرو و بلبل است این باغ، کاین دهقان پیر سرو و گل بهر دل زاغ و زغن میپرورد آذر بیگدلی