آذر بیگدلی
غزل ها
شمارهٔ ۴۳: چو بر مزار من آید بجلوه آن قد و قامت
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
چو بر مزار من آید بجلوه آن قد و قامت قیامت است قیامت، قیامت است قیامت! رهی که محمل او میرود ز گریه کنم گل بود که عزم رحیلش بدل شود به اقامت ز خون همچو منی در گذر، وگرنه بمحشر؛ مرا بصبر و تو ر ا بر جفا کنند ملامت از اینکه شیشه ی دل را شکسته یی بتغافل غمین مباش، که طفلی و نیست بر تو غرامت کشیده تیغ جفا آمدی بکشتن آذر مکن که حاصل این کار نیست غیر ندامت! آذر بیگدلی