اسیر شهرستانی
غزل ها
شمارهٔ ۷۹۱: عقلیم و طفل مکتب نادانی خودیم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
عقلیم و طفل مکتب نادانی خودیم گنجیم و خانه زاد پریشانی خودیم ما را به خاک رهگذری کرد روشناس در زیر بار منت پیشانی خودیم طعن حسود بت پی آزار ما کم است در دیر هم گواه مسلمانی خودیم اقبال آفتاب قناعت بلندتر چون ذره زیر سایه عریانی خودیم دامن چه می زنی به میان در شکست ما ای سیل ما خود آفت ویرانی خودیم حیرت ز بیزبانی ما روشناس شد رسوای عالم از غم پنهانی خودیم دل را اسیر شکوه ای از راه برده بود ممنون بازگشت پشیمانی خودیم اسیر شهرستانی