اسیر شهرستانی
غزل ها
شمارهٔ ۲۶۷: بهر پابوس تو از خاکم غباری برنخاست
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
بهر پابوس تو از خاکم غباری برنخاست از گل بخت من اقبال زمین هم کوته است نیست تنها دست من کوتاه از دامان داغ بهر پنهان کردن داغ آستین هم کوته است گر پریشان شد ز پیچ و تاب این درهم مباش از خم آن جعد مشکین دست چین هم کوته است چون عنان کی دست او بوسم که مانند رکاب دست امید من از دامان زین هم کوته است چون کنم دریوزه آتش برای سوختن دستم از دامان خاکستر نشین هم کوته است اسیر شهرستانی