اسیر شهرستانی
غزل ها
شمارهٔ ۵۷: رخصت کشتنم بده نرگس کم نگاه را
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
رخصت کشتنم بده نرگس کم نگاه را یا مکن آشنای دل گرمی گاه گاه را می کنم اضطراب را پیش تو پاسبان دل تا نبرد ز دیده ام چاشنی نگاه را شب که خیال چشم او خواب رباید از نظر سرمه کشم ز دود دل چشم سفید ماه را زهر شکایتم به دل شکر شکر می شود چون به لب آشنا کند خنده عذرخواه را دشمن خویش را کسی راه به خانه چون دهد کی کنم آشنای دل طاقت عمر کاه را هرکه زپاکی نفس همچو اسیر دم زند آینه اثرکند گریه صبحگاه را اسیر شهرستانی