اسیر شهرستانی
غزل ها
شمارهٔ ۴۹: کسی طی می تواند کرد راه ای بیابان را
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
کسی طی می تواند کرد راه ای بیابان را که پای شوق او از سبزه نشناسد مغیلان را به جایی می رسد پاکیزه گوهر گرچه در اول صدف زندان نماید قطره باران نیسان را چه داند دلبری طفلی که در گلزار میخواری ز بوی می نکرده غنچه اش آلوده دامان را زچشم پر فریب محشرانگیز تو می آید که از یک جنبش ابروکند بنیاد ایمان را شوی آلوده دامان تر ز خاک کشتگان مگذر به تقریب دگر پامال کن خون شهیدان را اسیر شهرستانی