سلیم تهرانی
غزل ها
شمارهٔ ۹۳۴: دلم چون لاله افروزد ز داغی
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
دلم چون لاله افروزد ز داغی شود روشن، چراغی از چراغی به بزم آرایی این تیره طبعان عبث چون شمع می سوزم دماغی گل از نظاره منع او نمی کرد اگر می داشت بلبل چشم زاغی ز شوق سرو قدی، چند نالان روم چون آب از باغی به باغی؟ که یاد آرد سلیم از ما غریبان؟ نمی گیرد کس از عنقا سراغی سلیم تهرانی