سلیم تهرانی
غزل ها
شمارهٔ ۹۰۴: خدایا چون مرا در عاشقی ارشاد می دادی
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
خدایا چون مرا در عاشقی ارشاد می دادی چه می شد اندکم گر بی وفایی یاد می دادی به کارم این گره چون می زدی، ای کاش همچون تیر سرانگشت مرا هم ناخن فولاد می دادی به هنگام رهایی، عذر بی تابی بخواه ای دل که گاهی با صفیری زحمت صیاد می دادی به تکلیفم اگر سوی چمن می بردی ای همدم مرا از ضعف همچون بوی گل برباد می دادی زمین گیری سلیم از ضعف پیری، یاد ایامی که جست و خیز در صحرا به آهو یاد می دادی سلیم تهرانی