سلیم تهرانی
غزل ها
شمارهٔ ۸۸۳: بیا که باغ شد از لاله کوی میخانه
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
بیا که باغ شد از لاله کوی میخانه هوا کشید چمن را به روی میخانه به خاکساری مستان بود عروج دگر سپهر رشک برد بر سبوی میخانه کلید گنج سعادت ز موج می باشد نگین جم طلب از خاکشوی میخانه ز شوق لعل تو چون خون گرم از رگ تاک به پای خویش دود می به سوی میخانه دگر ز گوشه ی چشمی سلیم بیهوش است که مست او نکند آرزوی میخانه سلیم تهرانی