سلیم تهرانی
غزل ها
شمارهٔ ۸۸۱: نتوان یافت دلی خوش به جهان ای کاکو
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
نتوان یافت دلی خوش به جهان ای کاکو چه روی گاه سوی گنجه و گاهی باکو؟ طرفه عهدی ست، که انگشت تحیر شده است آشنای همه لب، همچو نی تنباکو ای که از لطف، نگهدار همه دل هایی دل یاران همه بر جای خود است، از ما کو؟ به سفر می روم و بسته به دل مهر وطن رشته ای از پی باز آمدنم چون ماکو نعمت هند فراوان بود، اما نرود یاد گیلان ز دل و حسرت نان لاکو با غم آن به که بسازیم درین دور سلیم بوده زین پیش نشاطی به جهان، حالا کو؟ سلیم تهرانی