سلیم تهرانی
غزل ها
شمارهٔ ۸۸۰: بسته کمر کینم، از قبضه کمان او
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
بسته کمر کینم، از قبضه کمان او در کشتن من تیغش، افتاده به یک پهلو چون سرو سوی مسجد آمد به نماز، اما می خورده و چون غنچه آید ز دهانش بو بیماری چشمش را تعویذ چو بنویسند از پرده ی چشم آرند خوبان ورق آهو پایم ز طلب فرسود تا زانو و کار من صورت ز جهان نگرفت چون آینه ی زانو نزدیک شده نسبت با آن کمرم از ضعف در پوست نمی گنجم از شوق همین چون مو چون شام سلیم آید، ایام قدح نوشی ست فیضی ندهد در روز، ساغر چو گل شب بو سلیم تهرانی