سلیم تهرانی
غزل ها
شمارهٔ ۸۳۲: بیا که ساغر عشرت پر از شراب کنیم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
بیا که ساغر عشرت پر از شراب کنیم گل زمینی ازین باغ انتخاب کنیم هوای سیر چمن نیست بی دماغان را به پای شاخ گلی همچو سبزه خواب کنیم سماع باده پرستان بهانه می خواهد چو موج، رقص به آواز رود آب کنیم به وقت باده کشیدن ز شعله ی آواز به باغ هر نفسی بلبلی کباب کنیم سفینه های گل و لاله در میان آریم به باغ چون هوس صحبت کتاب کنیم نهفته آتشی از عشق در جگر داریم ازان چو لاله و گل، آب در شراب کنیم نثار او نتوان کرد جان که خود داده ست ز ابلهی ست که در کار گل گلاب کنیم به بزم وصل گذشتن ز کام دل سهل است که ما به مصحف گل توبه از شراب کنیم تو از سلیم و سلیم از تو، دیگری خود نیست پیاله گیر، ز هم تا به کی حجاب کنیم سلیم تهرانی