سلیم تهرانی
غزل ها
شمارهٔ ۸۲۱: عاشقم، از ناله نتوانم زمانی تن زنم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
عاشقم، از ناله نتوانم زمانی تن زنم گر کنند از ناله منعم، بر در شیون زنم در ره این دوستان، صد خار در پایم شکست نیست در دستم گلی تا بر سر دشمن زنم داغ دست خود نمایم، داغ سازم لاله را آستینی بشکنم، بر آتشی دامن زنم تا بداند باغبان کز باغ او چون رفته ام پنجه ی خونین خود را بر در گلشن زنم جوهر روح از شراب کهنه ماند با صفا تا نگیرد زنگ، این آیینه را روغن زنم تیره بختان را رسد از روی دل تسکین سلیم آب چون آیینه بر خاکستر گلخن زنم سلیم تهرانی