سلیم تهرانی
غزل ها
شمارهٔ ۸۱۸: بس که گشتم ناتوان، هرگه صفیری می کشم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
بس که گشتم ناتوان، هرگه صفیری می کشم از دل مجروح، پنداری که تیری می کشم چون سبوی می، ندارم قوت برخاستن دست بر سر، انتظار دستگیری می کشم از خیال روی او شد پیرهن خوشبو مرا همچو گل کی منت مشک و عبیری می کشم چون کنم اصلاح کار عشق، از وحشت مرا دست می لرزد که خار از پای شیری می کشم گوشه ای خواهم چو خال ابروی خوبان سلیم انتظار همتی از گوشه گیری می کشم سلیم تهرانی