سلیم تهرانی
غزل ها
شمارهٔ ۸۰۷: به جامم باده ی ناب است و خون دل هوس دارم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
به جامم باده ی ناب است و خون دل هوس دارم نمی خواهم گل از کس، تا به داغی دسترس دارم درای محمل نازم، به حسن صوت مشهورم ز شوق ناله ای، صد کاروان از پیش و پس دارم گلستان ترا ای باغبان غارت نخواهم کرد به یک گل می شوم راضی، که مرغی در قفس دارم شب وصل است و بیم غمزه اش آشفته ام دارد که بزم می گساری بر سر راه عسس دارم دلم از گفتگوی پندگویان تیره می گردد گل آیینه ام، کی طاقت باد نفس دارم ز بال خود دو ترکش بسته ام دایم که از همت سر تسخیر ملک دام و اقلیم قفس دارم درین گلشن سلیم از روشناسان کس نمی بینم چو گل آیینه ی خود چند پیش خار و خس دارم؟ سلیم تهرانی