سلیم تهرانی
غزل ها
شمارهٔ ۷۸۴: خوش آن روزی که می در هر چمن بی باک می خوردم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
خوش آن روزی که می در هر چمن بی باک می خوردم به دستم بود اگر جامی، به پای تاک می خوردم ز ساقی، جام می نگرفتن زاهد هلاکم کرد به دست من اگر می داد، آن را پاک می خوردم! محبت کرد از بس تلخ بر من زندگانی را اگر زهرم نمی داد آسمان، تریاک می خوردم! پی روزی عجب گر ترک استغنا کنم اکنون که در ایام طفلی از قناعت خاک می خوردم سلیم از بی شرابی مبتلای صد غم و دردم اگر می داشتم می، کی غم افلاک می خوردم؟ سلیم تهرانی