سلیم تهرانی
غزل ها
شمارهٔ ۷۸۰: آنم که می به نغمه ی زنجیر می خورم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
آنم که می به نغمه ی زنجیر می خورم ساغر به طاق ابروی شمشیر می خورم! از فیض ماهتاب، شرابم حلال شد می در پیاله می کنم و شیر می خورم بیهوشی ام ز جلوه ی سبزان گیلک است در لاهجانم و می کشمیر می خورم مورم، ولی ز خرمن عشق است دانه ام چون موریانه جوهر شمشیر می خورم تا کی سلیم، جور جهان می توان کشید؟ چندین شکنجه من به چه تقصیر می خورم؟ سلیم تهرانی