سلیم تهرانی
غزل ها
شمارهٔ ۷۶۷: چو عندلیب نه از باده ی کهن مستم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
چو عندلیب نه از باده ی کهن مستم فریب نکهت گل کرده در چمن مستم نسیم کوی تو در باغ می برد هوشم خیال روی تو دارد در انجمن مستم ترا ندیده به وصف تو عشق می بازم چو بلبل قفس از نکهت چمن مستم مکن کرشمه که کار مرا نگاه تو ساخت به جام باده چه ریزی دگر، که من مستم سلیم بیخودم از نغمه ی صریر قلم ز بانگ تیشه ی خود همچو کوهکن مستم سلیم تهرانی