سلیم تهرانی
غزل ها
شمارهٔ ۷۶۴: دمید صبح و به باغ از پی هوا رفتم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
دمید صبح و به باغ از پی هوا رفتم نسیم آمد و چون بوی گل ز جا رفتم تپیدن دل خود گوش کن، نه بانگ درا که من به راه محبت به این صدا رفتم نداشت سایه ی طرف کلاه خوبان را هزار مرحله بیش از پی هما رفتم نشان من نتوان یافتن به گوشه ی فقر که چون غبار در آغوش بوریا رفتم قبول عشق نمودم به صبر خویش سلیم به کف گرفته چراغ از پی صبا رفتم سلیم تهرانی